جمعه ۰۷ آذر ۰۴ ۱۲:۴۶ ۳ بازديد
فناوری‌های نوین ارتباطی و زیرساخت‌های هوشمند، تحول بنیادینی در ساختار و کیفیت روابط میان‌فردی ایجاد کرده‌اند. این پژوهش با هدف تحلیل جامع تأثیر فناوری‌های نوین ارتباطی، به ویژه پیام‌رسان‌ها، شبکه‌های اجتماعی، سیستم‌های هوش مصنوعی و اینترنت اشیا، بر تعاملات انسانی طراحی شده است. روش پژوهش مبتنی بر رویکرد توصیفی-تحلیلی و تلفیقی از بررسی متون علمی، تحلیل نظریه‌ها و مدل‌های ارتباطی و شواهد تجربی موجود است.
نتایج نشان می‌دهد که فناوری‌های نوین ارتباطی علاوه بر افزایش سرعت و گستره تعاملات انسانی، ماهیت صمیمیت، اعتماد، هویت و روابط میان‌فردی را نیز بازتعریف کرده‌اند. پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی موجب ایجاد تعاملات سریع، چندرسانه‌ای و چندزمانی شده و هوش مصنوعی به عنوان میانجی فعال، تجربه‌های عاطفی و شناختی افراد را تحت تأثیر قرار می‌دهد. اینترنت اشیا و زیرساخت‌های هوشمند، فرایند خودکارسازی زندگی روزمره، بازتعریف نقش انسان در تعاملات اجتماعی و مدیریت داده‌های شخصی را تسهیل کرده است.
این پژوهش نشان می‌دهد که فناوری‌های نوین، هم فرصت‌ها و هم چالش‌های روان‌شناختی، اجتماعی و اخلاقی ایجاد می‌کنند. از جمله پیامدهای مثبت می‌توان به افزایش هماهنگی، بهره‌وری، دسترسی به اطلاعات و امنیت اشاره کرد و چالش‌های مرتبط شامل کاهش حریم خصوصی، وابستگی دیجیتال و تغییر در ساختار تعاملات انسانی است.
نتیجه‌گیری پژوهش حاکی از آن است که درک جامع روابط میان‌فردی در عصر دیجیتال بدون توجه به فناوری‌های نوین و زیرساخت‌های هوشمند ممکن نیست و مدیریت هوشمندانه این فناوری‌ها برای ارتقای کیفیت تعاملات انسانی ضروری است.
کلمات کلیدی: فناوری‌های نوین ارتباطی، ارتباط میان‌فردی، شبکه‌های اجتماعی، هوش مصنوعی، اینترنت اشیا، زیرساخت‌های هوشمند، هویت دیجیتال
- ۰ ۰
- ۰ نظر